VERZEN

Sappho schreef vaak over liefde en verliefdheid. De versfragmenten die ons
overgeleverd zijn doen naar meer verlangen:

Liefde veroorzaakt pijn en vertelt sprookjes Vandaag zal ik mijn hart uitzingen uit liefde voor mijn vrienden

Liefde de edelste vrucht van Hemel en Aarde

En: Geloof mij ik bad dat die nacht tweemaal zolang mocht duren

Eros ontwortelt mijn hart zoals een wervelwind een bergeik

Alle emoties die liefde mee kan brengen bezong zij:

Liefde bitterzoet onbedwingbaar ik beef over al mijn leden Maar jij Atthis haat zelfs de gedachte aan mij en laat mij in de steek voor Andromeda ------------------------- Noch de honing noch de bij zullen mij toebehoren ---------------------- Moge je dan slapen op de boezem van een tedere vriendin

Wat Sappho zo bijzonder maakt, is dat zij als een van de eersten in de geschiedenis
haar intiemste gevoelens beschreef en dat op een werkelijk ongeëvenaarde manier.
De sporen van een turbulent leven zijn duidelijk in haar verzen terug te lezen:

O goudgekroonde Aphrodite mocht mijn lot toch anders zijn.

Ik koester geen wrok ik heb het hart van een kind

Ook haar jaren in ballingschap op Sicilië en in Lydië vinden we terug in een gedicht:

Ik kan je geen geborduurde hoofdband geven Kleïs zolang als Myrsilos over Mytilene heerst het verfijnde lint doet mij denken aan de dagen dat onze vijanden zich in ballingschap bevonden

Maar Sappho schreef ook bruiloftsliederen, hymnen en ander liederen voor openbare functies:

Gelukkige bruidegom het huwelijksfeest is gevierd het meisje dat je verlangde is nu de jouwe haar blozend gelaat straalt van liefde Mijn bruid je lichaam is vreugde je ogen zoet als honing en liefde spreekt uit je volmaakte trekken Aphrodite overtrof zichzelf om jou te eren Dood is een kwaad de goden weten het anders zouden ook zij sterven